Lars Ulrich ve James Hetfield tarafından 1981'de kurulan Metallica, thrash metal akımının "en popüler" topluluğu olarak seneler boyunca kitleleri peşinden sürükledi. Metal dinlemeyen herhangi birinin bile Metallica ismini bilmesi ve başka metal grupları sayamaması bize az çok bilgi verir. Birçok metal severin ilk dinlediği ya da izlediği bir topluluktur Metallica. Konser verdiği her mekanı doldurup taşıran, dünyada yedi kıtada konser veren ilk ve tek müzik grubu olan şanlı Metallica sıradaki konuğumuz oluyor.
"Kill 'Em All" (1983)
Baran Şahin: Thrash metal janrının başlangıcı. Ergen öfkesi dolu albümde Cliff Burton adeta ışıldıyor.
Günay Yunus: The Four Horsemen.
Cem Küçükertem: 1983 en büyüklerden birinin ilk adımı ve geleceğinde getireceği sansasyonlar, çalkantılar ve ödüllerin başlangıcı.
Özgür Özçınar: 4 parçanın yazımında Dave Mustaine var, ona da teşekkür ediyoruz.
"Ride The Lightning" (1984)
B: Hayatımı kaydıran albümlerden. Tek kelime ile başyapıt. Özellikle isim şarkısınında solodan önceki rif kan dondurucu, nazarımda Metallica hiç bu kadar iyi ve öfkeli olmadı.
G: Kayıt teknolojilerini keşfetmeye başladıkları albüm.
C: Şahsen metal tarihinin en iyi albümleri arasına koyarım... Baştacı.
Ö: Hakkında "enfes" der geçerim, yüksek sesle açın ve bir tur döndürün sadece; güç bulursunuz.
"Master Of Puppets" (1986)
B: Aynı Sepultura'nın "Arise" albümü gibi... Muhteşem ama ben bir önceki işte takılı kaldım.
G: Metallica'nın yüzyılın en iyi albümleri arasına yerleştirdikleri Cliff Burton'lı son albüm.
C: Direk gaz, çok net ''Disposable Heroes''.
Ö: Muhtemelen her metal dinleyicisinin dinlemiş olduğu hayli güçlü albümlerden biri.
"...And Justice For All" (1988)
B: Lars Ulrich'in en iyi davul performansı gösterdiği albüm budur herhalde. Mikslerde bas gitarı öldürmeselerdi iyiydi... Birde acaba Bob Rock'ın dümen suyuna girmeselerdi nasıl bir yol izlerlerdi?
G: Bir kayıt faciası olmasına rağmen tüm şarkıları hit olmuş, Lars Ulrich'in bateristlere, Hetfield'ın gitaristlere tez olarak okutulan albümü.
C: Herkes için adalet? Yok öyle bir dünya ya.
Ö: Hoş geldin Jason Newsted. "Harvester Of Sorrow" parçasını atın yan cebe, lazım olur.
"Metallica" (1991)
B: Hiç sevmem ama 90'ların en efsanevi albümlerdinden. Kaydı, kapağı her yönüyle "ticari görünmeden nasıl ticari albüm yapılır" dersi. Walkman furyası bu albümle başladı desem yeridir.
G: Cümle alemin Metallica'yı tanıdığı ve hâlâ kaymağını yedikleri albüm.
C: Çok büyük olmak, çok turlamak ve daha fazla BİRA.
Ö: Nam-ı diğer "black album" günümüzde bile satışları çok yüksek olan bir çalışma ve hala bu albümleri kimlerin satın aldıkları çözülemiyor, esrarengiz.
"Load" (1996)
B: Çıktığı zaman dahi keskin bir nefretim olmadı. Kısa saçlı Metallica'nın arzı endam ettiği "Until It Sleeps", saklı hitler "Bleeding Me" ve "Outlaw Torn" ile beraber yıllar içinde güzelleşen bir albüm.
G: Metallica'nın bambaşka bir müzik tarzına yönelmesine rağmen müzik dünyasına altın harflerle yazdırdıkları albüm.
C: Saçı kestiler, davayı sattılar geyikleri ama yine de iyi albümdür.
Ö: Bu albüm çıktığında ergen bir metal dinleyicisi bile değilken "Until It Sleeps", "King Nothing" ve "Mama Said" merak konumdu.
"ReLoad" (1997)
B: İşte bundan ölümüne nefret ediyorum.
G: Load'a sığdıramadıkları şarkılar.
C: Çıkan 3 hit parça dışında çok dinleyemedim.
Ö: "Fuel", "The Memory Remains", "The Unforgiven II" gibi parçaların ışıldadığı bir albüm, bu parçalar sayesinde Metallica'yı daha çok tanıma fırsatı elde ettim daha geçmişlerini doğru düzgün bilmiyorken.
"Garage Inc." (1998)
C: Kaptan Farrell'i gördüm ve saydığı parasını.
Ö: Metallica sayısız gruba saygılarını gönderiyor, adeta yorum albümü patlaması; favorim Motörhead yorumu "Overkill".
"S&M" (1999)
G: Senfoni ve Metallica.
Ö: Favorim "No Leaf Clover".
"St. Anger" (2003)
B: Garip albüm; gitar tonu felan alışılageldik şekilde güzel ama davul kaydı ve bitmeyen şarkılar albümü dinlenmez kılıyor.
G: Metallica değil de Killing Joke, Queens Of The Stone Age gibi bir grup bu albümü yapsaydı grammy alırdı.
C: Değişik... Aslında sözler çok vurucudur. Bir de ''solo yoksa benim ne işim var grupta''.
Ö: "St. Anger" hakkında fazla olumlu bir fikrim yok, diskografilerindeki yeri zayıf.
"Death Magnetic" (2008)
B: "...And Justice For All" ve "Black" albümü arası kayıp halka gibi. Halen iyi parçalar yazabileceklerini göstermeleri açısından önemli bir albüm.
G: Kayıt kalitesi rezalet olup güzel şarkılar yaptıkları karışık kebap tadında albüm.
C: Geri dönüş geyikleri... Çok da dinlemedim açıkçası.
Ö: Hakkında çok konuşulan ve farklı kafalardan farklı ses çıkarttıran bir eser olsa da "yeni bir başlangıç yapalım" albümü bu. Uzun senelerden sonra daha dikkate şayan.
