Made In Heaven - Kerrang! Tribute To Iron Maiden

Normalde dergilerin verdiği albümlerin ve toplama CD'lerin Rock Vault'ta kritik konusu olması söz konusu değil, lakin İngiltere'nin önemli dergilerinden Kerrang! bir başka İngiliz devi Iron Maiden için öyle bir saygı albümü hazırladı ki kayıtsız kalmak mümkün değil.
Yeni kuşak için Kerrang! ne ifade eder bilinmez, ama yaşı 25'i geçen rock dinleyicileri için malum dergi yurt dışına gidecek eşe, akrabaya verilecek siparişler listesinde Metal Hammer ile zirveye oynar; bir sayısını bulmak için Beyazıt ve Ortaköy'deki sahaflar santim santim gezilirdi. N.W.O.B.H.M. ve Thrash metal gibi iki önemli türün isim babası olan yayın organı 90'ların ortasında grunge patlaması ile klasik rock / metal türlerine sırtını dönmüş; kaba göre şekillenir yayın anlayışı ile kemik kitlesinden tepki almıştı. Derginin 2006 yılında Master of Puppets'ın 20. yılı şerefine başlattığı "tribute" albüm geleneği bu sene Iron Maiden'a saygı albümüyle devam ediyor. Efsane isimler (Metallica, Machine Head, Dream Theater), rüştünü isptalamış delikanlılar ( Trivium, Avenged Sevenfold) ve yeni yeteneklerin ( Gallows, Black Tide, Glamour of Kill, Sign) ortak çalışmaları bakalım ne sonuç vermiş...
Black Tide albümün açılışını "Prowler" ile yapıyor, iyi çalınmış ve gaza getirici bir başlangıç çalışması, bunun yanında Kerrang'da Black Tide'ın bu parçayı Metallica'nın elinden kaptığına dair yorumlar mevcut. İkinci parçada Metallica "Remember Tomorrow" ile karşımızda. Lars Ulrich malum parça için "Fade to Black" ve "Unforgiven" için esin kaynağımız diyerek Maiden'a hürmetlerini sunuyor, Ulrich aynı zamanda serseri, çalış tarzı ve seçtiği bateri tonuyla "serseri vokal" Paul Di Anno'ya selam gönderir gibi. Dünyanın en büyük metal grubunun dünyanın en büyük heavy metal grubuna saygı duruşu çok görkemli; uzun zamandır dinlediğim en iyi cover çalışmalardan biri diyebilirim rahatlıkla.
Daha önce Bon Jovi yorumu ile hatırı sayılır bir başarı elde eden Avenged Sevenfold "Flash of the Blade" ile, Glamour of Kill "2 Minutes to Midnight" ve Coheed and Cambria ise konserlerinde de listelerinden eksik etmedikleri "The Trooper" ile resmi geçidi başarıyla sürdürüyor.  Hemen arkasından albümün şahsım adına en büyük hayal kırıklığı olan Devildriver "Wasted Years" yorumu geliyor. Grup müzikal olarak kaliteli iş çıkarsa da Coal Chamber'dan beri takip ettiğim başarılı vokal Dez Fafara kariyerinin en berbat vokal performansı bu parçaya saklamış, Phil Anselmo'nun ardından o da Steve Harris'in sopasını yemek istiyor belli ki.
Yukarıda yeni yetenekler arasında saydığımız Sign daha çok alternatif rock kulvarına kaçan "Run to the Hills" yorumuyla Kerrang! forumunda (yurdum safkan metal forumlarında gruba edilecek küfürler şimdiden gözümde canlanıyor) Maiden hayranlarının tepkilerini çekse de cesareti ve özgün yorumuyla takdiri hak ediyor; aynı şekilde metal core soslu "Caught Somewhere in Time" yorumuyla Medina Lake'de bir alkışı hak ediyor. Progressive metal'in en büyük ismi Dream Theater progressive metal'e yatkın olduğu için seçtiklerini beyan ettikleri "To Tame A Land" i başarıyla yorumlarken John Myung bass gitar işçiliği ile yıldızlaşıyor. Birbirinden farklı bu üç çalışma Iron Maiden'ın farklı tarzlarda onlarca grup üstünde ne büyük etkisi olduğunu ve aynı zamanda Maiden bestelerinin ne derece çok sesli olduğunu gösteren bir kanıt adeta.
İngiliz basınının çok sevdiği üzere next big thing olarak nitelediği, ve onları keşfeden Kerrang! ın boy boy methiyeler düzdüğü ( vaktinde bu tezgahtan Iron Maiden, Metallica ve Helloween'de nasibini almıştı) Gallows tadından yenmez bir "Wrathchild" yorumu ile arz-ı endam ediyor. Motörhead hayranları grubun adını bir yere not etsin lütfen. Yurdum topraklarından en çok bilinen Maiden şarkısı olma ünvanını bileğinin hakkıyla söküp alacak "Fear of The Dark" oldukça thrash metal soslu bir halde Fightstar tarafından yorumlanıyor.
Albümün esas oğlanlarından Machine Head "Halloweed Be Thy Name" yorumu ile karşımızda. Parçanın vokal armonisini "iniş ve çıkışları ile fazlasıyla dramatik" olarak yorumlayan Rob Flynn, Bruce Dickinson vokallerine mümkün olduğunca sadık kalarak bize o davudi sesinin hiç görmediğimiz tınılarını sergiliyor. Şunu söylemek lazım ki Machine Head cover parçalarda dinleyiciye fazlasıyla keyif veriyor ( Gereksiz bilgi : Grup daha öncesinde konserlerde Venom'dan "Witching Hour", Burning Red albümünde Police klasiği "Message in the Bottle" ve Kerrang Master of Puppets tribute albümünde "Battery" i yorumlamıştı). Trivium "Iron Maiden" ı olabilecek en gaz şekilde yorumlamış ve yeni albümü "Shogun" öncesi dinleyicilere umut veriyor; umarım plak firmasının gazladığı Metallica taklitçiliğini Shogun'da görmeyiz.
Kapanışı rock'n'roll etkileşimli "Running Free" yorumuyla Year Long Disaster; ve ilk etapta koca Maiden külliyatında seçe seçe Brave New World mü seçtiniz dedirten Ghostlines yapıyor.  Ghostlines, Sign ile beraber albümdeki en şasırtıcı yoruma imza atıyor ve son dönem Maiden hitlerinden Brave New World; Anathema, Katatonia-vari dokunuşlarla tekrar şekilleniyor.
Sözün özü Iron Maiden hala kitleleri delicesine etkileyebiliyor ve yakın zaman konser performanslarını izlediğimizde uzun zaman daha etkilemeye devam edeceği aşikar. Up The Irons!!

01, Black Tide - Prowler
02, Metallica - Remember Tomorrow
03, Avenged Sevenfold - Flash Of The Blade
04, Glamour Of The Kill - 2 Minutes To Midnight
05, Coheed And Cambria - The Trooper
06, Devildriver - Wasted Years
07, Sign - Run To The Hills
08, Dream Theater - To Tame A Land
09, Madina Lake - Caught Somewhere In Time
10, Gallows - Wrathchild
11, Fightstar - Fear Of The Dark
12, Machine Head - Hallowed Be Thy Name
13, Trivium - Iron Maiden
14, Year Long Disaster - Running Free
15, Ghostlines - Brave New World