Machine Head - Unto The Locust
90'ların ilk yarısına bir dönelim... Grunge fırtınası metal sahnesini darmadağın etmiş! Hard rock, heavy metal grupları dağılma yoluna giderken thrash metal grupları tür değiştiriyor, yer altını death metal grupları domine ederken yer üstünde ise son yeni şey Pantera. Forbidden ve sonrasında Vio-lence'da pena sallayan Rob Flynn'ın aklında yeni şeyler denemek var. Grubu Vio-lence'dan yan proje için okey alamayan Flynn, Bay Area sahnesinin gediklilerinden Adam Duce ile Machine Head'i kuruyor. Ondan sonrası muazzam bir başarı hikayesi. 94 yılında yayınlanan çıkış albümü Burn My Eyes ile listeleri darmadağın eden ve cilalı tanımla modern metalin kutsal kitabını yazan grup hemen ardından More Things Change 'i patlatıyor. Albüm bir önceki albümün tadını vermese de en azından adının hakkını veriyor ve Machine Head cephesinde çok şey değişiyor. Logan Mader Soulfly'a katılmak adına gruptan ayrılıyor ve yerini Ahrue Luster'e bırakıyor.
Luster'in gelişi ile saçı sakalı kesen, rap ve nu metale merak salan grup yayınladığı ilk çalışma Burning Red ile nu metal rüzgarını da arkasına alarak tatmin edici satış rakamlarına ulaşsa da Supercharger ile tek kelime ile çakılıyor. Önce Roadrunner tarafından "gençler biraz gezin dolaşın, ayran için" diyerek kapı dışına konan grup magazinsel atışmalar sonrası Ahrue Luster'e yol veriyor. Kadroyu Vio-lence'dan Phil Demmel ile takviye eden grup 2003 yılında Through the Ashes of Empire ile adeta küllerinden doğuyor. Roadrunner ile nikah tazeleyen grubu kemik kıran metal dinleyicileri de bağrına basıyor. Turneler ile geçen dört yıl sonunda grup 2000'lerin Master of Puppets ı yakıştırmaları yapılan Blackening'i 2007 yılında raflara yolluyor.
Biyografi tadında uzunca bir girizgahın ardından ameliyat masamıza 2011 model Machine Head albümü Unto the Locust'u alabiliriz. Grup yeni albümde Blackening'de başarı ile uyguladığı formüle devam ediyor. Uzun şarkı süreleri kimi dinleyiciye sıkıcı gelse de Flynn & Demmel ikilisi imzalı gitar riffleri ve melodileri, Dave Mc Clain'ın davul işçiliği ile birleşince bana tarifsiz keyif veriyor. Albüm "Iam Hell (Sanata in #C)" ile açılıyor. Uzun ama keyifli açılış sonrası bombardıman albümdeki favori parçalarımdan "Be Still and Know" ile devam ediyor. Albümün isim şarkısı "Locust" ve modern tınılar taşıyan deneysel "Darkness Within" ile mutluluktan ağzınız kulaklarınıza varıyor. Albümde beni tek rahatsız eden ise kapanış şarkısı "Who We Are" ın nakaratları ve başta giren çocuk korosu...
Morbid Angel'ın bizleri üzdüğü, Anthrax'ın ise beklentileri karşılayamadığı 2011 yılında yayınlanan en iyi "büyük" grup albümünün altında Machine Head imzası var. 80'leri çift gitar melodilerini 2000 lere böylesine özgün taşımak ve 2000'lerin groovy rifflerini harmanlamak ve melodik olmak adına At the Gates kopyacılığı yapmak her şeyin birbirine benzediği müzik piyasasında ayakta alkışlanmayı hak ediyor.
- I am Hell (Sonata in # C)
- Be Still and Know
- Locust
- This is the End
- Darkness Within
- Pearls Before the Swine
- Who We Are
The Blackening gibisi var mı ya? Boşuna yüzyılın albümü olmamış. Bir de bu adamlar hala niye gelmiyorlar buraya offf!!