Şahsi fikrimi soracak olursanız 2007 yılındaki en önemli müzikal gelişme birbiri ardından sahneye eski okul thrash metal grupları idi. Warbringer, Violator, Fueled by Fire gruplarının yanında sahnenin eski sahipleri de birbiri ardına geri dönmeye başladı. Tabi ki bu harekete thrash metalin 80’lerdeki en önemli merkezi The Bay Area kayıtsız kalmadı. Zamanın Metallica ve Exodus başta olmak üzere thrash metal sahnesine ev sahipliği yapan güzide mekanın en genç ve en orijinal tınılara sahip olan grubu Death Angel’da geri dönenlerden.
1980’lerin başında çok genç yaşta kaydettikleri “The Ultra Violence” sahnelere hızlı bir giriş yapan Death Angel 1991 yılında sessiz sedasız dağılmalarına kadar geçen süreçte Death Angel yaratıcı müzikal yapısı ile thrash metal sahnesinin unutulmaz grupları arasına adını yazdırdı. 2001 yılında kanser olan Chuck Billy yardım gecesinde tekrar toplanan grup 2004 yılında yayınladıkları “The Art of Dying” ile hayranları ile özlem gidermişti.
Dört yıl süren bir ara ve hazırlıktan sonra Death Angel “Killing Season” ile geri dönüyor. Albümü cd çalara takınca ilk izlenim dört yıllık aranın gruba fazlasıyla yaradığı oldu. Grup kuruluşundan beri yazdığı en güzel melodileri ve en hızlı riffleri adeta bu albüme saklamış gibi. Bunun yanında olağanüstü akustik gitar pasajları albüme ayrı bir zenginlik katıyor.
“Carnival Justice,” “Sonic Beatdown” ve “Steal The Crown” da hız sınırlarını zorlayan grubumuz “Lord of Hate” ,“Dethroned” akustik gitar kullanımı ve ne derece başarılı nakaratlar yazabildiklerini dosta düşmana gösteriyorlar. Mark Osegueda son albümden bu yana vokalini son derece gliştirmiş ve bu seviyede bir sesin bile hala sınırlarını zorlaması ve sesini geliştirme çabaları yurdumdan pek çok vokale örnek olmalı…
İşin melodi & riff kısmından sorumlu kuzenler Ted Aguilar ve Rob Cavestany’nin yanında ritm kısmına bakan Andy Galeon ve Dennis Pepa eksiksiz bir şekilde kariyerlerinin en nitelikli işlerinden birine imza atıyorlar.
Oldscholl Bay Area soundu ve modern elementlerin son derece başarılı bir harmanı olan bu albümü dinlerken merak ettiğim tek nokta ise “Metal müziğin Queen’i olacağız” diyerek yola çıkan ve kariyerinin her döneminde çizgi üstü işler ortaya koyan grubun 1990 yılında bir dizi şanssızlıklar sonucu müzikal hayatına 10 yıllık ara vermeseydi müziklerinin hangi özgün tonlarda seyredeceğidir…