Obituary - Xecutioner's Return
Yıl 1994. Sıradan bir çarşamba akşamı rehberlik dersini yine kırmış serviste toplanmışız. Okul servisi bir nevi mabed zaten dergiler, fanzinler, albüm paylaşımları hepsi orada dönüyor. Kulağımıza gelen en extreme şey ise Slayer ve yerli piyasadan Metalium. Zira Metalium albümlerinde o taptığımız thrash tonlarının yanında death metal etkilerinden de bahsediyor yazılarını okuduğumuz ağır abilerimiz. Bu death metal nedir yenilir içilir mi diye uzun süre merak ediyoruz liseli tıfıllar olarak. Merakımıza o malum çarşamba akşamı Poseidon fanzin ekibinden Tayfun son veriyor elinde getirdiği “World Demise” albümü ile. Trevor Peres’in gitar riffleri, Donald Tardy’nin kemik gibi bass gitar tonu ( özellikle “Don’t Care” efsanesinde) ve yaşayan en büyük death metal vokallerinden John Tardy’nin o kasırgayı andıran brutal vokali ile farklı bir boyuta geçiyoruz hepimiz.
2001’de yayınladığı “Dead” isimli konser albümüyle sessizliğe bürünen Obituary cephesinden ilk saldırı 2005’de “Frozen in Time” ile gelmişti. Açık konuşmak gerekirse “F.I.T” pek çok açıdan hayranları hayal kırıklığına uğratan bir albüm oldu. Ama death metal dünyasının şapır şapır döküldüğü 2007 yılında Obituary taş gibi bir albümle dönüyor. Albüm genelinde yazan herkesin birleştiği tek bir nokta var; o da gitar tonlarının feci derece “End Complete” zamanını hatırlattığı. Albüm son derece yüksek tempoya sahip “Face Your God” ile açılıyor. Girdiği her gruba gözle görülür bir ivme kazandıran Ralph Santolla (bknz. Deicide) varlığını ilk kez bu şarkıda gösteriyor. Santolla James Murphy’den beri dişe dokunur lead gitarist arayan Obituary’e ilaç olmuş, umarım kadroda kalıcı olur. Grup hız kesmeden “Lastin Presence” ile devam ediyor.
“Evil Ways” de John Tardy’nin olağanüstü vokal performanslarından birine daha tanıklık ediyoruz. Aynı zamanda Florida death metaline melodik heavy metal sololarını eklemeyi kendine düstur edinmiş Ralph Santolla’nın emekleri de takdire şayan. “Evil Ways” i takiben bence albümün ne iyi şarkılarından bir olan “Drop Dead” e sıra geliyor. İlk lead partisyonlarının ardından bateri – bass işçiliği ile süslenen ve Santolla’nın solosu ile taçlanan enstrumantel kısım çok başarılı.
“Bloodshot” oldukça ağır bir tempoya sahip. “Seal Your Fate” ise Obituary fanlarını şasırtacak derece tempolu. öyle ki parça içinde pek çok yerde “Hell Awaits” ve “Reign in Blood” dönemindeki Slayer’ı dinler gibi oluyoruz. “Feel the Pain” ile “World Demise” ve “End Complete” günlerine bir selam çakılmış, iyi de olmuş. “Contrast the Dead” aksak temposu ve soloları ile tek kelimeyle insanı nefessiz bırakıyor, albümün en iyilerinden.
Albümün kapanışını şanına yakışır güzellikte “Lies” ve “In Your Head” ile yapan Obituary tartışmasız bu senenin ne iyi death metal albümüne imza atıyor. Celladın dönüşüne kayıtsız kalmayın!
