Malum adettendir, her senenin sonunda dergiler yayın kuruluşları sene sonunda bir önceki yılın favorilerini seçer. Anketler düzenlenir; yüzlerce farklı kategoride adaylar, kazananlar ve doğal sonuç olarak kaybedenler saptanır. Bizde yayına başladığımız 2005 yılında bu "yazılı olmayan" yayıncılık kuralını farklı şekillerde devam ettirdik ve aksi bir gelişme olana dek devam ettirme niyetindeyiz. Bu anket şeklinde de devam edebilir, sene sonunda sayfalarımıza (veri tabamınımıza desek daha doğru olur sanırım) konuk ettiğimiz müzisyenlere soru cevap yoluyla da. Bu sene 2005 yılından sonra ilk kez şahsi değerlendirmemi yazıyor olmanın heyecanı ile malum satırları karalıyorum.
Şimdi sırada adet olduğu üzere kişisel 2008 bilançolarımız;
Grand Magus - Iron Will
Tek kelime ile heavy metal şöleni; bu zamanda böylesine bir albümün nasıl çıktığı, nasıl bu kadar tuttuğu tam bir muamma. Demek ki kalpten yapılan heavy metali tek özleyen biz değilmişiz. İlk dönem Manowar, Black Sabbath, U.F.O. ve nice isimsiz kahramanın ne iyi kısımları J.B. ve arkadaşlarının penceresinden bize sunuluyor. Hala dinlemediyseniz kaçırmayın!
Alex Sckolnick'in tekrar distortion destekli tınılara ilgi duyması ve o müthiş sololarını duymak sadece thrash janrı için değil tüm metal dünyası için çok büyük bir olay. All star tabirini gönül rahatlığı ile kullanacağım gruptan yıkıcı bir albüm. Boş parça yok!
Foxy Shazam - Introducing
Alternatif rock, nu metal ve soul kırması deli işi müzik, bir dakikası bile boş olmayan performans. Stevie Wonder hayranı vokalist Eric ve piyanist Vaugh White grubu adeta uçuruyor.
Misery Index - Traitors
90'lı yılların sonlarına doğru kurulup kariyerinde falsolu albüm bulundurmayan grup sayısı azdır. Dying Fetus'un küllerinden doğan Misery Index söylevlerinden, kapağına ve özenli bookletine kadar müzik dersi veriyor.
Dreamtone&Iris Mavraki's Neverland
Bu topraklardan böyle bir müzik çıkması tek kelime ile baş döndürücü. Bir yanda İstanbul Filarmoni Orkestrası öte yanda Blind Guardian, Everygrey, Shadow Gallery gibi kült grupların hikayeleri ve içinize işleyen akıp giden hikaye. Herşey bir yana geçtiğimiz sene kalp krizinden zamansız kaybedilen Mike Baker'ın son performansları adına bile dinlemeye değer.
Cynic - Traced in Air
2008 metal camiasından çıkan en sanatsal ürün. Masdival&Reinert önderliğinde tüm grup üyeleri snob müzik eleştirmenleri tarafından aşağılanan ekstrem metal türünden nasıl bir sanat eseri yaratılacağı dersini veriyor. Belli grupları belli tarzları çok özlersiniz, 14 yıldır bizde Cynic'i özlemiştik... Özlememize fazla fazla değdi.
In Flames - A Sense of Purpose
Zamanında yazdığım kritikte de belirtmiştim. Bu İsveç'li arkadaşlar hiç bir zaman ilgi alanıma girmemişti. Bu albüme kadar... Özellikle mükemmel gitar işçiliği bile bu albümü dinlemek için bir sebep, hala dinlemeyen varsa -ki olmamamsı temennim- kaçırmayın.
Prime Object - Promo 2008
Sunuşundan, prodüksiyonuna son derece başarılı ve umut verici bir demo. İzmir'li arkadaşlarımız bayan vokale ön yargılı bakacakları bile tavlayacak güçte müzik yapıyor. Ülkem gruplarına has aksaklıklar ile baş etmeyi bilirlerse isimlerini dışarıda duyuracaklarına inancım tam...
Nettlethrone - Dissonant Progression
Bizim bir kuşak önceden ah çektiğimiz gruplar vardı (Akbaba, Devil gibi), bir sonraki kuşağın da bizden duyup ah çektiği isimler (Metalium, Dr Skull, Cultus) gibi Nettlethrone'da uzun yıllar Türk müziğinde her daim özlemle anılacak gruplara adını yazdıracaktır. Mükemmel müzikalite, profesyonel duruş, sunuma ve ayrıntılara verilen özlemle onların gidişi içimi acıtıyor. Sadece iki eserle kulaklarımızı silen grup hem senenin en iyi yerli çalışmasına hem de en büyük kaybına imza attılar.
İyilieri andık doğal olarak hayal kırıklıklarını da anmakta yarar var;
AC/DC - Black Ice
Tamam rock'n'roll bitmek bilmeyen bir panayır, AC/DC de malum oyunun kompetanlarından... Fakat ister rock'n'roll treni desinler, ister karabuz albüm o geçmiş heybetli eserler ile kıyaslanınca kkoca bir fiyasko.
Stuck Mojo - Great Revival
Zamanında bir grup vardı, rap ve metal birlikteliğini eski okul dinleyicilere bile sevdiren, Century Media Records'un okyanusun öbür kıyısında en çok satan grubu ünvanını taşıyan... Rich Ward bizi zamanında dünyanın en cool web sitelerinden biri seçmişti, ama kusura bakmasın Mojo'yu çok sevmeme rağmen albüm baştan aşağı dökülüyor.
Alice Cooper - Along Come Spider
Yılların devi... Sesi hala çok etkileyici, horror rock klişelerini başarı ile kullanan konusu da, ama gitar tonları o kadar cılız ki. Sivrisinek tonlar ve alternatif rocka göz kırpan gitar soundu albümü çöpe atmanıza yetiyorda artıyor bile.
Dragonforce - Heroes of Our Time
Power metal yıllar yılı en sevdiğim (!) metal türünde zirvede oldu; Angra, Rhapsody, Hammerfall ve Stratovarious'da sinkaflı (s)övgülerimin baş aktörleri... Derken Dragonforce hayatıma girdi. Huzurunuzda küfür ettiğim tüm power metal emekçilerinden özür dilerim. Rock müzik hiç Dragonforce kadar yapay, ruhsuz ve kötü olmamıştı.