Trouble - Trouble

Sadece heavy metal ve türevi değil; tüm sanat dallarında bazı önemli isimler vardır; eserleri ile pek çok kişiyi etkilemesine rağmen hatırı sayılır bir başarı göremeden silinir gider. Trouble ne mutlu ki sahnelerden silinip gitmedi; ama yaptığı olağanüstü albümlerin karşılığını da en azından ticari başarı ve dinleyici kitlesi olarak göremedi. 1990 çıkışlı albüm Metal Blade ile yaşanan sıkıntılı üç yılın ardından grubun çıkardığı ilk albüm olma özelliği taşımakta. Grup bu sıkıntılı süreci Rick Rubin ve plak firması Def American sayesinde aşarlar. Malum ismin prodüktörlüğünde gerçekleştirilen kayıtlar gün ışığına açık açık görürüz ki grup debut albümü “Psalm 9” dan beri en enerjik çalışmasına imza atmıştır; grubun Sabbath etkilenimli soundunu Groove riffler ile zenginleştirmektedir. Albüm doom metal riffleri üzerinde ne kadar varyasyon yapabileceğimizi bizlere açık seçik gösteren "At the End of My Daze" ile başlayan albüm kilise orgu destekli "The Wolf" ile devam eder. Rock’n’roll riflleri ile destekli "Psychotic Reaction" ın ardından bence albümün ve 90’lar metalinin en başarılı çalışmalarından biri olan Eric Wagner’in vokali ile yıldızlaştığı "The Misery Shows (Act II)" gelir. “R.I.P” de ise Bruce Franklin ve Rick Wartrell grup Trouble tarihinin en hızlı gitar rifflerini çalmaktadır. Hafif yollu Danzig etkilenimli “Black Shapes of Doom” ve arkasından tekrar gaza basılan “Heaven on My Mind" ın ardından thrash tınıları duyduğumuz "E.N.D." bizi albüm kapanışına hazırlıyor. Kapanış çalışması “All is Forgiven" Franklin & Wartrell ortaklığının bir zirve noktası gibi.

İnsan düşünmeden edemiyor 90’ların düzensiz rock arenasında biraz şansları yaver gitseydi Trouble nerelerde olurdu diye.

1."At the End of My Daze" (3:12)
2."The Wolf" (4:32)
3."Psychotic Reaction" (3:12)
4."A Sinner's Fame" (4:17)
5."The Misery Shows (Act II)" (7:16)
6."R.I.P." (4:08)
7."Black Shapes of Doom" (3:44)
8."Heaven on My Mind" (4:07)
9."E.N.D." (2:24)
10."All is Forgiven" (5:08)