Hakkında ne söylesek ne karalasak az kalacak Candlemass'in. 80'li yıllara doom metal türünü tanımlayan Epicus Doomicus Metalicus ve Chapter VI gibi iki klasik sığdıran, 90'ların ortasında grunge ve doom metalin ikinci dalgasınının piyasaları istilasına bağlı olarak sessizliğe geçen grup 2000'lerin ikinci yarısından itibaren tekrar şaha kalkmıştı. 2006 yılında King of Grey Island kayıtları sırasında Messiah Marcolin'in gruptan ayrılması ile mkikrofon Rob Lowe'a emanet edilmişti. Bu kez grup tamamen Robert Lowe'a göre yazılan albüm ile karşımızda. Grup onuncu stüdyo albümü Death Magic Doom'da türün karanlık dehlizlerine yolculuğa devam ediyor. Kapağından ismine son derece karanlık ve vahşi bir albüm var karşımızda. Açılışta ilk dört parçada grup adeta dinleyiciyi serseme çeviriyor. Açılış çalışması yüksek tempolu "If I Ever Die", peşinden gelen ezici doom metal rifflerine sahip "Hammer of Doom" -ki kendileri bir dönem albüme isim olarak düşünülüyordu-, nefes kesici "Bleeding Baroness" ve arkasından gelen albümün incisi "Demon of the Deep" ile grup dinleyiciyi nefessiz bırakmaya and içmiş adeta.
Bir solukta geçen ilk yarının ardından okuduğum eleştirilerde pek çok kişinin favorisi olan "House of Thousand Voices" geliyor; şarkının ismine yapılan şık bir gönderme mi bilinmez ama Rob Lowe ayrıcalıklı sesinin tüm özelliklerini bizlere cömertçe sergiliyor. "Dead Angel", "Clouds of Dementia" ve kapanış parçası "My Funeral Dreams" başarılı çalışmalar olsa da son derece vurucu ilk yarının gölgesinde kalıyorlar, insan albümü sonuna dek dinlerken ilk dört şarkıyı ardarda koymak yerine neden tüm albüme dağıtmadılar demeden geçemiyor.
Kariyerinde her adımı başarıyla atan Candlemass bu albümle de sevenlerinin yüzünü güldürecek. Kulak kabartmadan geçmeyin!
1. If I Ever Die
2. Hammer of Doom
3. The Bleeding Baroness
4. Demon of the Deep
5. House of Thousand Voices
6. Dead Angel
7. Clouds of Dementia
8. My Funeral Dreams