Diablo Swing Orchestra - Sing Along Songs For The Damned & Delirious

Metal müzik ile kel alaka müzikal türleri bir arada harmanlamak uzun süredir uygulanan, ve her zaman alıcısı olan bir formül. Burada esas sorgulanması gereken özellikle son yıllarda cılkı çıkan akımın ne derece başarılı ürünler ile karşımıza geldiği... Efsane grup Cynic, Mike Patton'ın ilk gözünü açtığı proje Mr Bungle ve Foxy Shazam harici kulağımı okşayan çok bir ürün çıkmadı karşıma. Çıkmaması da normal zira söz konusu tarz yapısı itibariyle deyim yerindeyse adamı hem rezil hem de vezir edebilecek potansiyele sahip.

Uzuuunca ilk paragraf sonrası kısaca meramımı özetlediğimi düşünüyorum zira Diablo Swing Orchestra farklı bir karışım ile yola çıkma düsturunu gerçekleştirmiş olsa da benim (ve pek çok kişinin) müzikal beğeni rotasına girmeyecek bir müzik yapıyor. Okuduğum yabancı kritiklerin çoğunda grup Mr Bungle ile karşılaştırılmış; bence pek doğru bir kıyas değil en azından grupta Mike Patton gibi bir deli eksik. Kısa ve keyif verici metalik anlarda grup ağızlarda Meshuggah ve Tool tadı bırakırken birbiri ardına giren opera vokaller, swing, jazz riffleri ve Gogol Bordello parçalarından kopup gelmiş akustik pasajlar dinleyicinin kafasını allak bullak edebiliyor.

Karşımızda usta işi ve akıllı müzisyenlerin elinden çıkma bir albüm var, farklılık peşinde koşanlar albümden keyif alacaktır muhakkak; ama ne yalan söyleyeyim bu sene şahsım adına dinlediğim en sıkıcı iş Şeytan Swing Orkestrasına ait...