Rock neydi? Bir araya gelip kaynaşmak, ayrılıklarımızı unutarak; bizi ayırmak isteyenlere, bizi ezmek isteyenlere, onların köhne düzenlerine karşı sesimizi yükseltmekti.

Sesimizi yükseltmekti…

Rock işte şimdi can çekişiyor, çünkü biz ayrı düştük, arkalara itildik...

Sesimiz kısık.

Sahne önü oraya gitmeyi, sevdiği grubu motive edecek eylemler sergilemeyi - hırpalanmak pahasına - gözüne kestirenlere aitti. Her rock’çının harcı değildi orada durmak. Sahne önü artık çoğunlukla kütükler gibi sıralanmış, ruhsuz izleyicilere ait.

çünkü onların çok paraları var; sahne önünü kapatacak kadar…

Eski konserlerin tadı nerede hani? Gruplar neden eskisi kadar gazlı değiller? “Bis”ler neden azalıyor? çünkü sahne önlerinde grup elemanlarının gözlerinin içine bakarak onları ateşleyecek, arkasında bulunanlara bir nevi amigoluk edecek bıçkın delikanlılar yok artık. Sahne önlerini adeta opera izlemeye gelmiş gibi, opera biletinden çok daha büyük külfetleri karşılayabilen zengin bir rock elitine kaptırdık.

Gün olur devran döner, sahne önü git gide genişler, standart bilet fiyatları VIP bilet fiyatlarına yükselirse; ve o gün, yeteri kadar paranız olmadığı için, en sevdiğiniz grubun konserine gidemez duruma gelirseniz bu satırları anımsayın lütfen…

Sahne önlerinin yeni müdavimlerine...

“Çok önemli İnsancıklar”a sövgülerle!