Adı artık metal müzikten bile büyük olan Metallica (malum yaşlı teyzelerin "Metalikacı mısın?" sözünü unutmak mümkün mü) dünyanın en sevilen, en küfredilen, en fazla kemik kitlesini üzen, fakat ne yapılırsa yapılsın hala takip edilen, sözün özü; bolca "en" ile başlayan sıfata sahip grubu. Beş yıllık aranın ardından - ve elbette grubun dizginleri Rick Rubin'e emanet edişinin ardından - gelen "Death Magnetic" şimdiden metal dinleyicisini ikiye bölmüş görünüyor. Şahsen ben grubun bu albümle ...And Justice for All sonrası kariyerinin en iyi işini yaptığını düşünenlerdenim. Albümün parça bazında detaylı analizine geçersek;
Açılış çalışması "That Was Just Your Life" Justice günlerinden kopup gelmiş gibi duruyor; aynı zamanda ölüm temalı bir albümün kalp atışları ile açılması tek kelime ile muhteşem; ne beklediğinizi tam olarak kesitiremeden heyecan ile beklerken giren kalp atışları içinizde bir yerleri fazlasıyla kıpırdatıyor ve "Blackened" çizgisinde ilerleyen parça kulaklarımızın pasını fazlasıyla sililyor.
Devamında giren parça, "The End Of The Line", grubun 2007 yazında konserlerde New Song adı altında çaldığı garage-punk bestesinin ana riff'ini temel alarak yazılmış. Girişte Load döneminden kopup gelmiş riff'lere Robert Trujillo gümbür gümbür bass gitarı ile eşlik ediyor. Parça son derece değişken bir yapıya sahip. Pek çok dinleyici tarafından albümün baş tacı edilse de ben aynı fikirde değilim ne yazık ki...
"Broken, Beat & Scarred" albümdeki favori parçalarımdan, Robert Trujillo bass gitarıyla uzun süredir Metallica'da eksikliğini hissettiğimiz noktaları bir bir doldururken, nakarat kısmında giren geri vokaller parçaya ayrı bir tat katıyor.
Albümün ilk çıkış parçası (single) "The Day That Never Comes" ilk günden beri nedense burun kıvırdığım ve ısınamadığım bir çalışma. Fade to Black ve One benzeri arpejler ile açılıyor ama özellikle arpejli bölümlerde kullanılan gitar tonları oldukça rahatsız edici; bunun yanında albüm boyunca riff makinesi gibi çalışan James Hetfield nereden baksanız üç şarkılık riff'i tek parçaya sıkıştırmış; dinlerken yoruluveriyor insan...
Bu genel olarak sıkıcı olan parçanın hemen ardından bir albüme bedel çalışma "All Nightmare Long" geliyor; gitar riffleri, solosu, Mission Metallica'da ipucu verilen flamenko oyunları ile sizleri headbang'e davet eden grup aynı zamanda "Damage INC."e selam ediyor gibi.
Önceden Ozzfest'de görücüye çıkmış olan "Cyanide" albümle ilgili ilk ipuçlarını aldığımız şarkıydı. Kulağa hoş geliyor gelmesine de, bolca B'lack kararından Load dokunuşlarının harmanı' olarak özetleyebileceğim şarkı beni pek tatmin etmedi.
Yaşlı teyzelerimizin yaramazlık yaptığında söylediği meşhur bir azar başlangıcı vardır: "Babanı da sevmezdim..." diye başlar ve fırçalar birbiri ardına insanın yüzünde patlar. "The Unforgiven III" nin albümde yer alacağını ilk duyduğumda içimnden bu sözü "dedeni de sevmezdim" şeklinde güncellemek geldi... Parçanın başında kulllanılan piyano Metallica tarihinde devrim niteliğinde olsa da, Kirk Hammett parçayı keyifle bir solo ile süslese de, tüm bu çabalar sıkıcı ötesi bu çalışmayı hiç bir şekilde kurtarmıyor...
Yazı başında zikrettiğimiz 2006 yılında konserlerde "New Song" olarak lanse edilen parçanın nakarat melodileri "The Judas Kiss" e temel oluşturuyor. Parça tempolu ve nakaratı ile akılda kalıyor.
"Suicide & Redemption" grubun uzun süredir ara verdikleri enstrumantel şarkı geleneğine dönmesi açısından sevindirici lakin parça, bir "Orion" ya da "To Live Is To Die" olmanın ötesinde, sanki stüdyoda jam session sırasında çalınmış gibi; (nedendir bilinmez) ortalarda bir yerde kabak tadı vermeye başlıyor.
Kapanışı yapan "My Apocalypse" dolu dizgin thrash tonları ve bolca Anthrax tadı barındırıyor ve böylece albüm başladığı gibi umut verici şekilde kapanıyor.
Sözün özü; Metallica uzun süredir yüzmediği sulara tekrar açılmaya başlamış diyebiliriz. Death Magnetic için - efsane ilk üç albüm kalitesinde olmasını bekleyen hayalcilerden olmadığınızı da düşünerek - Metallica kariyerinin son 20 yılındaki en iyi albüm dersem yalan olmaz.
Parça Listesi
01. That Was Just Your Life
02. The End Of The Line
03. Broken, Beat & Scarred
04. The Day That Never Comes
05. All Nightmare Long
06. Cyanide
07. The Unforgiven III
08. The Judas Kiss
09. Suicide & Redemption
10. My Apocalypse