Albümü paranıza kıyıp alın ve karanlığın yayılması için benim yaptığım gibi kendinize saklamayın.
Öyle albümler denk gelir ki arada elinize sizi sizden alır götürür. Çocuksu bir heyecan ile o albümle yatıp kalkarsınız; daha da önemlisi o albümü ve sahibi grubu herkeslerden gözünüz gibi sakınırsınız. Sanki ne kadar çok insan o grubu bilirse o grubun, ya da şarkıcının kendine has büyüsü etkisini kaybeder sanırsınız. Dinlediğim özellikle de hoşuma giden her albümü bir şekilde bu satırları okuyan, ya da iki kelam ettiğim arkadaşlarımla paylaşmaktan keyif alan ben Ran ve onun ilk opusu Karanlık ı bencilce kendime sakladım itiraf ediyorum. Sıkıcı iş hayatı, çarkların alında ezilme hissi, son derece iç karartıcı gündemimiz beni günden güne daha ekstrem türlere sevk etse de iyi çalınmış bir hard’n’heavy albümü eminim yaş dönemimden pek çok insan için en kutsal mabetlerden biridir.
Ran, Murat Çelik ve Pentagram’dan tanıdığımız Cenk Ünnü’nün beraber kotardığı proje. Cenk Ünnü ve dükkanı Pena müzik başlı başına makale konusu olabilir; onun için bu kısmı hızlıca geçiyorum. Murat Çelik ise 90’lı yılların başından beri faal olarak müzik yapan ve kariyerine 4 albüm sığdırmış bir modern zaman ozanı. Belli ki onu seven az ama öz kitle yazının başında bahsettiğim üzere Murat çelik’e ait albümleri özenle herkesten saklamışlar. (Benim gibi eski çalışmaları merak edenler çelik’e ait tüm albümleri Pena Müzik’de bulabilir)
Çelik albümde o kendine özgü vokalinin yanında elektro gitar, akustik gitar, bas, mey, balaban ve keyboarda hayat veriyor. Davullarda ise ona Cenk Ünnü eşlik ediyor. Enstrümantal parça “Topal Dede” ve Pir Sultan türküsü “ötme Bülbül” ü saymazsak albümdeki parçaların tümünün söz ve müziği Murat Çelik’e ait. Kesmeşeker sonrası son derece sıkı ve bir yerlere dokunan Türkçe söz yazan grup açlığı çeken piyasamıza yeni katılan Ran, kendinden sonra gelecek takipçileri için bu konuda eşiği çok ama çok yükseltiyor. Modern hayat tarzına, duyguların gün geçtikçe anlamını yitirmesine, dejenerasyon ve yabancılaşmaya duyulan isyan albümün her köşesine sinmiş durumda.
Dinlendikçe sizi içine alan, sözlerine gömülüp gideceğiniz albümü parça parça çözümlemeyeceğim, her gün keşfettiğim tatlara yenisi eklense de insanın kanını çeker “Ar”, içinde yaşayan ya da yaşamak zorunda kalanların kendinden çok şey bulacağı "Yine Aynı Ben" , türkü / blues/ hard rock kırması "Nasıl Dost Diyeyim Sana" ve Pir Sultan başyapıtı “ötme Bülbül” kendi adıma albümde öne çıkan çalışmalar.
Hard rock severler başta olmak üzere, günümüz dünyasında olanlar karşısında düşünen herkese tavsiyemdir.
